Friday, June 18, 2010

Masa itu sangat pantas.

Masa itu sangat pantas. Baru sekarang aku sedar bahawa masa itu emas...

Gang, Aku nak bercerita dekat depan2, Korang tau la aku bukan jenis talk punya orang. Aku jenis yang macam mana korang ingat aku 'dijeniskan'. As we all know, Kita semua sayang sengat sesama. Makan tidur berak mandi sap rkok smua sekali. We ride with our widows roll tah apa tah ayat amad apit tu. Cam tu la bunyi dia kan? Dalam minggu ni kita banyak spent time togther. Tapi Gang, bagi aku kalau sebulan nak spent time together pun tak ckup kalau nak samakan masa yang kita dah lalui sesama.. Aku sentiasa senyum gelak ketawa depan korang dalam msa terdekat ni, Tapi.. Dalam hati, Dalam selimut tidur aku siapa yang boleh tau akan perasan aku dekat korang? Everynight is a tough night. Everynight aku terbayang2kan kalau besok aku bangun dari tido, walaupun kalau aku bangun pukul 5 petang, Walaupun aku bangun tidur aku dekat rumah bukit antrabangsa. Siapa yang aku nak calling? Siapa yang nak ajak aku minum? Ada ke afiq nak call aku pkai phone orang lain macam biasa? Takde gang... Itu semua bakal jadi kenangan sahaja. Aku takleh nak bayangkan macam mana la life aku bila korang dah blah kan? Aku sakit gang... Aku sakit. Aku sakit dengan ketiadaan korang dekat sisi aku lagi. Aku hanya berani dekat sini kerana korang sentiasa dengan aku. Aku senyum gelak ketawa kerana aku ada dengan korang. Tapi gang macam mana bila korang dah takde ni? Korang faham tak betapa sunyinya aku kat sini? Aku bukan nak buat korang tak sedap hati nak pegi belajar tapi aku takleh terima la hakikat ni semua, aku mintak maaf la kalau luahan hati aku ni menggangu plan harian korang. Aku sedar yang aku ada buat salah kat korang dulu2 atau skrang2, Aku harap korang maafkanlah dosa aku kat korang. Klau psal korang takyah nak mintak maaf la dengan aku, Aku tak penah nak makan hati dengan korang. Sikit pun tak.

Aku still ingat zaman2 sekolah dlu. Msa form 2, baru nak belajar dunia ni kan. Zaman2 seluar hijau. Tau nak seronok je. Tau nak habis sekolah je. Aku rindu zaman kita pakai seluar hijau. Aku rindu zaman kita sap kok senyap2 takot2 dengan cikgu. Aku rindu kita gila2 kat skolah... Aku rindu msa kita buat rumah hantu. Aku rindu kita begaduh sesama . Aku rindu zaman2 dlu... Kenangan tetap kenangan kan? Aku menyesal dengan masa yang aku bazirkan dlu. Aku menyesal dengan tingkah laku buruk aku yang lepas. Aku menyesal tak dapat nak kenal korang lebih awal.

Aku sentiasa sayangkan korang, Pijaklah sekuat hati korang kat kepala aku, aku sentiasa maafkan salah korang kat aku. Aku bukan jenis berdendam, Aku bukan jenis makan dalam. Hanya dekat korang aku macam ni sbab aku tau korang lah kawan2 aku sampai mati, korang la manusia yang takboleh nak dicari dalam dunia ni..

Afiq.. Dengan perginya kau dari sini. Antara benda2 paling susah dalam hidup aku. Aku minta maaf banyak2 fiq kalau aku buat kau berancai ke apa2 ke. Dalam gang2 kita semua, Korang smua tau la aku dengan afiq memang rapat. Aku takleh nak balas budi kau kat aku afiq... Aku sayang kau fiq.. Aku sangat appreciate dapat kawan macam kau ni fiq... Kau memang dah buktikan dekat aku yang kau memang betul2 sanggup mati untuk kengkawan fiq.. Kau banyak tolong aku fiq. Kau bnyak ubah hidup aku fiq. Aku bnyak belajar pasal life dari kau gak fiq. Kalau bukan kau yang tolong aku dari jehan tu tah macam mana la life aku fiq. Afiq... Kalau kau takde dalam dunia ni fiq. Aku boleh jadi gila fiq.. Sumpah demi allah fiq.Beribu2 terima kasih kat kau fiq. Aku harap kau jaga diri kau elok2 fiq kat sana.. Ingat k fiq kalau apa2 jadi kat kau aku susah nak terima life ni tanpa kau fiq.. Aku sayang kau fiq. Sayang sangat.

Amad ami apit...Sama jugak. Maafkan aku kalau aku buat salah.. Apit tak sangka aku rapat dengan kau sampai macam ni kan? Kau tau la kau kawan aku paling lama apit. Aku still ada rasa bersalah sampai skrang psal hal dlu antara kau aku and ami. Aku minta maaf k gang? Kalau2 aku turun ampang nanti aku tatau la nak calling siapa bila korang dah blah kan? if tak ada la jugak lepak taman tar ke kayu ke 48 ke?. Susah memang susah aku nak lalui ni semua. Tapi nak buat macam mana gang? Dah memang macam ni dugaan aku rasanya. Ami, aku teringat masa kita main band dlu2. Kena pijak sesaama. Aku angkat kau pegi sekolah pepagi. Hitam2 lah kulit kita en ami? Naik bukit, turun bukit. Tido sekolah mandi sesama. Lepak rumah adam layan shisha pastu jamming dekat rumah tengku sampai putus drum pedal dia. Aku tak lupa kenangan lama ami.. Sayang kau apit ami.... Amad.. Aku tau baik buruk aku kat kau, tak penah kau nak tegur kesilapan aku.. Kau pun bnyak jasa kau kat aku mad. Kalau aku turun ampang selalunya kau gak orang pertama yang aku call. Kalau bab2 mandi sungai ke apa kau gak orang pertama yang aku ingat. Subaru itu sentiasa kereta kegemaran kita kan mad..? Aku hope kau maafkan salah aku kat kau kalau ada yang tak boleh kau nak maafkan lg k mad? Aku sayang kau mad.

Ni dah maghrib aku nak bersiap lepak dengan korang. Minta maaf dekat kengkawan yang lain kalau aku tak sempat nak blogg psal korang. Yang penting korang semua tau aku sentiasa sayangkan korang.